Цецн экин заавр
Кезәнә нег күүкн хәрд һарсна хөөн һурвн җилин туршарт әмтнлә күүндлго, тагчгар бәәсмн. Тегәд нег дәкҗ уснд одсн бер суулһсан хайн: «Усх уулын ца уульмаг җаальма мальмҗана!» – гиҗ хәәкрәд ирсмн. Ишкә герт бәәсн әмтн берин ду соңсад, алң болад, бериг шилтәд хәләсмн. Цецн экнь күүкндән хәрд һархин өмн заавран өгсмн. Хәрд һархларн, хадмллһна авъяс бичә март. Юңгад гихлә, бер күн хадман, эс гиҗ авалиннь элгн-садынь нерәр дуудх, келх зөв уга бәәсмн. Эн йовдл му йорт тоолгддмн. Хадмудын нер-ус сәәнәр тодлчкад, хөөннь күүндврт орлц. Теҗгәр хадмнлад келсн үг иим чинртә бәәсмн: «Худгин ца чон хөөг идҗәнә». Хадм эцкнь Хөөч гидг нертә, Чон болхла, өөрхн хадм.
Мана дорас өсчәх үйнр өвкнрин тууҗ медәд, герәслсн авъясмуд чееҗдән хадһлад бәәхлә, төрскн һазртан тусан күргдг, аав-ээҗин чирә улалһшго йоста иргнмүд болхнь лавта.
Алия Басхаева,
хальмг келнә болн литературин багш
